Rozdział 1

    Obudziłam się. Obok mnie leży Lou. Zaraz, zaraz obok mnie leży właśnie ten Louis, Louis Tomlinson. Otworzył swoje piękne oczy i uśmiechnął się do mnie. Nie mogłam w to uwierzyć, że to naprawdę on.
-Kocham Cię.- powiedział Louis
-Ja ciebie też.- odpowiedziałam nieśmiało.
Wstaliśmy i zaczęliśmy się ubierać. Ah.. Lou bez koszulki. Serce mi zaczęło szybciej bić. Nagle zaczął do mnie mówić kobiecym głosem... Ale jakoś nie zwracałam na to uwagi, byłam zbyt podekscytowana tym, że w ogóle koło mnie jest. Zaczął krzyczeć coraz głośniej. Teraz to już mnie trochę przerażało.
-Wstawaj! Czas do szkoły! Za chwilę masz autobus.- krzyczała mama.
    A jednak.. To był tylko sen. Jestem Ola Sadowska. Mam 18 lat. Wyglądam jak normalna nastoletnia dziewczyna. Mam proste blond włosy po mamie, niebieskie oczy. Jestem szczupła, mimo tego, że dosyć dużo jem. Mam wielką słabość do czekolady. Uwielbiam jej smak, jak rozpuszcza się w ustach... Mniam..
   Mieszkam w Wrocławiu wraz z mamą i moim młodszym ośmioletnim bratem Tommim. Tommy to fajny chłopczyk. Ma brązowe włosy po tacie i brązowe oczka. Jesteśmy bardzo do siebie przywiązani. Moi rodzicie się rozwiedli. Mam kontakt z tatą. Bardzo często ze sobą rozmawiamy przez telefon, ale rzadko się widujemy. Ostatnio widziałam go chyba rok temu, ale mimo tego bardzo go kocham. Mam też 21 letnią siostrę, Margaret, która już się wyprowadziła i mieszka ze swoim chłopakiem Chadem. Jesteśmy bardzo podobne do siebie, tylko że ona ma zielone oczy. Nie przepadamy za sobą. Lubi być we wszystkim najlepsza, zawsze próbuje mnie przewyższyć. Strasznie mnie to wkurza.
-Ola wstawaj!- wciąż budziła mnie mama.
-Już wstaję- odparłam.
    Zaczęłam się szykować do szkoły. Ubrałam czarne legginsy, bluzkę w paski i kremowe trampki. Włosy uczesałam w kitkę i zrobiłam sobie lekki makijaż. Wzięłam plecak i wybiegłam z domu. Autokar już stał i na mnie czekał. Wsiadłam do niego i usiadłam koło mojej najlepszej przyjaciółki Ali. Dzień w szkole mijał jak zwykle.

                                                                   ***

    Wróciłam do domu. Jednak, gdy weszłam do salonu mama wydawała się nieco zdenerwowana.

-Córciu muszę ci coś powiedzieć, nie mogę już przed tobą tego ukrywać- powiedziała mama.

-O co chodzi?- spytałam

-Powinnam ci to już wcześniej powiedzieć, ale mam faceta. Nazywa się Richard.- mówiła wciąż zdenerwowana.

-Ale mamo to wspaniale!- odpowiedziałam z radością.

-Jutro wyprowadzamy się do Londynu.- walnęła prosto z mostu.

Nie mogłam w to uwierzyć. Do Londynu tak nagle? Dlaczego? Przecież mam tu najlepszą przyjaciółkę, znajomych. Nie chcę ich stracić.

-Jak to się wyprowadzamy!?- wykrzyczałam

-Richard kupił mieszkanie i zaproponował, żebyśmy z nim zamieszkały, zrozum bardzo mi na nim zależy- ciągnęła wciąż mama.- Mogła byś oznajmić też to Tommiemu? Ja nie dam rady.

    Jak zaczęłam nad tym myśleć zdałam sobie sprawę, że to może nie będzie, aż takie złe. W końcu tam mieszka mój ulubiony zespół One Direction, a z Alą będziemy pisać i się odwiedzać.
   Poszłam oznajmić to Tommiemu. Zbyt się tym nie przejął.  W sumie to nie ma zbyt tu dużo kolegów. Nie wiem dlaczego, jest bardzo fajny, zabawny i miły. Kocham go całym sercem.
   Dobra, czas się pakować, wzięłam walizkę i zaczęłam chować swoje rzeczy.

_______________________________________________________

I jak podoba się rozdział? :) Opłaca mi się dali pisać? ;]